داشتم برنج مهمونای زائر رو آماده میکردم که نگاهی به قابلمه ی قرمه سبزیم انداختم.احساس کردم کم درست کردم اما واقعا دیگه نمیشد کاریش کرد.اگر دست به ترکیبش میزدم و چیزی اضافه میکردم توهین به جاافتاده گی و روغنش که رو اومده بود کرده بودم.
این بود که متوجه امام رضاع شدم و عرض کردم
یا امام رضا ع این غذا طعم غذای حضرتی تو بشه چی میشه.
خلاصه وقت کشیدن غذا که شد ،قرمه سبزی جا افتاده رو آوردم تو ظرف. نه تنها کم نیومد که یه نصف قابلمه هم زیاد اومد.
چنان طعم و بو و مزه ای که خودم تعجب کرده بودم.سر سفره یه نگاهی به خانوادم و مهمونا انداختم ،احساس کردم با سر میخوان برن تو غذا .
کار خوبه امام رضا ع درست کنه یعنی این.حالا در مورد من، غذا خوبه امام رضا ع نظر کنه .
باقی مونده غذا رو آوردم برای شام ، شما بگو قاشقی ازش مونده باشه.حظ کردیم بخدا
پی نوشت
مشهدیا غذا هاتونو به مهمونای راه دور به نیت پذیرایی از زوار امام رضا ع جان مون ترتیب بدید .ضرر نمیکنید هیچ ،ثوابش چندین برابره.
روسیه از فوتبال امشبش با ما داره بعنوان رفع عقده و جلب توجه نگاه میکنه.یه لگد خورده ی قاره ی سبز که ما رو نردبان پیشرفتش میبینه. یعنی خاک بر سر فوتبال داغان ما
اینجا خلاصه ای از حالاتمو مینویسم. قرار نیست تعهدی به هیچ رسم و آیینی داشته باشه.همونطور که غیر متعهدانه است بشدت متغیر هم هست.آدمیزاده، با کلی حال متنوع دیگه...